به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، محمد زهتابی در این رویداد در جمع صندوق‌های سرمایه‌گذار، ناشران و بازی‌سازان با اشاره به 10 ساله شدن حضور استودیو «پاییزان» در صنعت بازی کشور گفت: طی ده سالی که از تاسیس استودیو بازی‌سازی «پاییزان» می‌گذرد اتفاقات زیادی در حوزه اقتصاد دیجیتال چه در شرکت ما و چه در دنیا افتاده و ما با بالا و پایین‌های زیادی مواجه بوده‌ایم. در این سال‌ها ما محصولات موفق و ناموفق زیادی داشتیم. بازی «پسرخوانده» با 21 میلیون دانلود که بخش مهمی از دانلود آن مربوط به کاربران خارج از کشور است از بازی‌های موفق استودیو پاییزان بوده است. در این بین تعدادی بازی منتشر شده و منتشر نشده ناموفق داشتیم و الان در حال ساخت بازی‌های دیگری هستیم تا به چند بازی موفق استودیو اضافه کنیم.

او افزود: با این مقدمه، سراغ طرح این سوال می‌روم که چرا چند عنوان بازی ما موفق شدند و چرا این اتفاق برای باقی بازی‌هایمان نیفتاد؟ پیدا کردن جواب این سوال که چه بازی‌ای می‌تواند موفق شود و چه بازی‌ای نمی‌تواند، واقعا کار سختی است. خیلی از شرکت‌های بازی‌سازی دنیا به این نتیجه رسیدند که اصلا ما نمی‌دانیم کدام بازی می‌تواند موفق شود و کدام بازی نه. چرا که پارامترهای تاثیرگذار روی موفقیت یک بازی آن قدر زیاد است که عملا نمی‌توان موفقیت یک بازی را به صورت صد در صد پیش‌بینی کرد. به همین دلیل سراغ سافت لانچ می‌روند تا ببینند یک بازی موفق می‌شود یا خیر.

رئیس کمیسیون نرم‌افزارهای بازی و سرگرمی تهران تصریح کرد: نکته‌ای که در این بین وجود دارد این است که یک سرمایه‌گذار داستان‌های موفقیت یک بازی را می‌شنود و بعد می‌گوید من روی فلان بازی‌ سرمایه‌گذاری می‌کنم و 20 میلیون دلار برمی‌دارم. این محاسبه اصلا درست نیست و چنین اتفاقی برای هیچ سرمایه‌گذاری نمی‌تواند بیفتد. در واقع سرمایه‌گذار روی شکست‌ها و موفقیت‌های یک بازی به طور همزمان سرمایه‌گذاری می‌کند و معلوم نیست شکست اول برای شما باشد یا موفقیت اول. وقتی سرمایه‌گذاری می‌خواهد روی شرکتی سرمایه‌گذاری کند، دانستن این موضوع که بازی‌سازی نیازمند صبر و پرورش نیروی انسانی باسابقه و متخصص دارد، حتما ضروری است.

زهتابی افزود: متاسفانه امروز به دلایلی بسیاری از شرکت‌های بازی‌سازی ما در یک چرخه معیوب گیر کرده‌اند و کیفیت محصولات‌شان به نسبت گذشته بهتر نمی‌شود و بعضا بدتر می‌شود. ما در جایگاه بازی‌ساز باید با خودمان فکر کنیم که چرا نتوانستیم به اندازه 15 سال رشد کنیم؟ هر چند که قدمت بازی‌سازی در ایران 20 سال است. از سوی دیگر سرمایه‌گذار باید پیش خود فکر کند چطور می‌شود با یک میلیارد تومان سرمایه‌گذاری روی یک بازی، کاری انجام داد؟ چطور می‌شود نیروی متخصص این حوزه را با این عددها راضی کرد که مهاجرت نکنند؟ مثلا سرمایه‌گذاری ما روی شش شرکت، 100 هزار دلار بوده در حالیکه یک نیروی متخصص صنعت بازی می‌تواند در یک شرکت آلمانی ماهانه 100 هزار دلار حقوق بگیرد. چطور می‌شود با این میزان سرمایه‌گذاری‌ها، بازی‌هایی ساخت که درجه یک دنیا باشد؟ وقتی عددهای سرمایه‌گذاری ما به اندازه آدم‌های آن نباشد، این اتفاق نشدنی است.

مدیر استودیو پاییزان در ادامه گفت: به نظر من بازی‌سازی ایران حداقل نیاز به 3 شرکت دارد که حداقل با عددهایی مثل 20 میلیون دلار و 50 میلیون دلار روی آنها سرمایه‌گذاری شود. با عددهایی غیر از این، بازی‌سازی ما تکانی نمی‌خورد. ممکن است، تیمی با یک میلیارد تومان هم کاری انجام دهد. اما این موارد تبدیل به صنعت نمی‌شود و آن چیزی نیست که رویای بزرگ امثال من و دیگر بازی‌سازان صاحب‌نامی که در ایران ماندند و کار می‌کنند، را محقق کند. برای ما که در ایران ماندیم خیلی راحت بوده که مثل دیگران رها کنیم و برویم. دلیل اینکه ماندیم و کار می‌کنیم، دستیابی به یک رویای بزرگ است و احساس می‌کنیم می‌توانیم برای کشور و آنهایی که دوستشان داریم، کاری کنیم. در مجموعه‌های ما بالغ بر100-200 نفر مشغول کار هستند. همیشه به این فکر می‌کنم که اگر من هم بروم، تکلیف آنها چه می‌شود؟

محمد زهتابی تصریح کرد: اگر بخواهیم با این تفکر وارد بازی‌سازی شویم که حالا با یک تیمی در گوشه‌ای کاری می‌کنیم، نتیجه نمی‌دهد. بنابراین خطاب به دوستان سرمایه‌گذار می‌گویم که اگر جیب‌تون پر از پول نیست، سراغ این حوزه نیایید. اضافه و سرریز پولی که در جاهای دیگر سرمایه‌گذاری کرده‌اید، وارد این حوزه نکنید. چرا که از آن داستان موفقیت خلق نمی‌شود. ما نیاز به داستان‌های موفقیت بزرگی داریم. آدم‌های موفق بزرگی در صنعت بازی ما کار کردند که خیلی از آنها الان خارج از کشور هستند و همچنان در مسیر موفقیت حرکت می‌کنند. خیلی‌ها هم هنوز در ایران هستند و کار می‌کنند و نیازمند یک میلیارد و 500 میلیون تومان نیستند. اگر می‌خواهید در صنعت بازی ایران سرمایه‌گذاری کنید، این رقم‌ها را فراموش کنید.